โรงเรียนมัธยมในเวียดนาม
 
 
 
 
สวัสดีครับ เมื่อวันที่ 20-23 กันยายน 2550 ผมมีโอกาสเดินทางไปกับคณะครูโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย ไปศึกษาดูงานและทัศนศึกษา ณ กรุงฮานอย ประเทศสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม โดยได้ไปเยี่ยมชมกิจการโรงเรียนมัธยม 1 แห่งในกรุงฮานอย มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้ครับ
โรงเรียนที่ได้ไปเยี่ยมชมกิจการชื่อ Chu Van An ตั้งอยู่ที่ตำบล Ba Dinh ในกรุงฮานอย เป็นโรงเรียนที่มีประวัติยาวนาน ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1908 โดยรัฐบาลฝรั่งเศสที่ปกครองเวียดนามอยู่ในขณะนั้น และนับเป็นโรงเรียนแห่งแรกของประเทศอินโดจีน (Indo China) ชื่อของ Chu Van An เป็นชื่อของจอหงวนคนแรกของประเทศเวียดนาม และมีอนุสาวรีย์ของท่านอยู่ในบริเวณโรงเรียนด้วย รั้วของโรงเรียนอยู่ติดกับทะเลสาบกลางเมืองฮานอย จึงเห็นทิวทัศน์สวยงาม มีบรรยากาศร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยมากมาย ตึกเรียนทุกหลังเป็นสถาปัตยกรรมของฝรั่งเศส ผนังอาคารส่วนใหญ่ทาสีเหลืองทอง ที่ได้รับการบูรณะมาหลายครั้ง จึงยังคงความสวยงามอยู่จนถึงทุกวันนี้ (ชมภาพบรรยากาศในโรงเรียน คลิกที่นี่)
ปัจจุบันเปิดสอนในชั้น ม.3-ม.6 (เมื่อเทียบกับประเทศไทย) มีนักเรียนประมาณ 2,400 คน และครูประมาณ 130 คน แต่ละห้องเรียนมีนักเรียนประมาณ 45-50 คน (ยกเว้นชั้นเรียนพิเศษ มีนักเรียน 30 คน) โครงสร้างหลักสูตรทุกชั้นเน้นวิชาคณิตศาสตร์ มีชั้นเรียนสำหรับนักเรียนโครงการพิเศษ ที่เน้นในด้านวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ คอมพิวเตอร์ และภาษาต่างประเทศ ได้แก่ภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น และรัสเซีย เป็นโรงเรียนแห่งแรกที่เปิดสอนภาษาญี่ปุ่นเป็นวิชาบังคับ เมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ.2003 จนได้รับการสนับสนุนอุปกรณ์การสอนภาษาจากรัฐบาลญี่ปุ่น ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.2005
โรงเรียน Chu Van An เป็นโรงเรียนในระดับแนวหน้า ที่จัดการศึกษาประสบผลสำเร็จอย่างสูง จนถือเป็นโรงเรียนดีที่สุด 1 ใน 3 โรงเรียนของประเทศเวียดนาม เมื่อปีการศึกษาที่ผ่านมา นักเรียนของโรงเรียนนี้ได้รับรางวัลชนะเลิศมากกว่า 50 รางวัล จากการแข่งขันทักษะทางด้านวิชาการ ในวิชาคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษารัสเซีย และเทคโนโลยี (มีนักเรียนจากโรงเรียนนี้ มาศึกษาต่อในสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ หลักสูตรภาคภาษาอังกฤษ ในคณะเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ด้วย)
ปัจจัยแห่งความสำเร็จของโรงเรียนนี้ ส่วนหนึ่งอยู่ที่การบริหารจัดการ เช่นการเชิญอาจารย์ที่มีความรู้ความสามารถจากโรงเรียนอื่น (หรือของโรงเรียนเอง ที่เกษียณอายุไปแล้ว) หรือจากมหาวิทยาลัย มาช่วยสอนวิชายาก ๆ เช่น คณิตศาสตร์หรือฟิสิกส์ ให้กับนักเรียน ความทุ่มเทเสียสละและมุ่งมั่นในการสอนของครู รวมทั้งความมีระเบียบวินัยของนักเรียนที่มีความขยันตั้งใจและมุมานะอย่างมาก ถึงแม้จะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกหรืออุปกรณ์การเรียนการสอนมากนัก แต่นักเรียนก็สามารถทำชื่อเสียงให้กับโรงเรียน จนได้รับการคัดเลือกเป็นตัวแทนไปแข่งขันโอลิมปิกวิชาการกับนานาประเทศมาแล้ว นับว่าน่าชื่นชมอย่างยิ่ง

27 กันยายน 2550