สร้างความสุขด้วยวิธีง่าย ๆ
 
 
 
 
สวัสดีครับ ช่วงนี้อากาศที่เชียงใหม่เริ่มหนาวเย็นแล้ว อุณหภูมิในตอนเช้าตามท้องถนนทั่วไป ประมาณ 22 องศาเซลเซียส กำลังเย็นสบาย แต่บนภูเขาจะหนาวกว่ามาก บนยอดดอยอินทนนท์อุณภูมิบางวันลดต่ำลงถึง 8 องศา ทำให้มีนักท่องเที่ยวเดินทางไปสัมผัสความหนาวเย็นทางภาคเหนือกันมากขึ้น นอกจากนี้ธรรมชาติก็เป็นใจ เช่น ดอกบัวตองที่ดอยแม่อูคอ อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอนก็เริ่มบานสะพรั่ง ส่งประกายสีเหลืองสุดสวยยามเมื่อต้องแสงอาทิตย์ ไปทั่วทั้งหุบเขา สร้างความสุขให้กับผู้ที่ไปเยือนที่ชื่นชอบความงามตามธรรมชาติกันทุกคน
นอกจากความสุขจะเกิดจากการที่ได้ไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ ได้พบเห็นบ้านเมือง ภูมิประเทศ ผู้คน ศิลปวัฒนธรรม ประเพณี ธรรมชาติที่สวยงาม หรือได้รับประทานอาหารอร่อยถูกปากแล้ว ความสุขยังมีอยู่รอบๆ ตัวเราเสมอ ผมได้ค้นพบสิ่งที่สร้างความสุขที่คาดไม่ถึงมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้ครับ
บริเวณลานหลังบ้านของผมเป็นพื้นเทซีเมนต์ทั้งหมดจนชิดขอบรั้ว ปลูกต้นแก้วไว้ในกระถางตลอดริมรั้วยาวประมาณ 20 เมตร มีเรือนกล้วยไม้หลังเล็ก ๆ แขวนกระถางกล้วยไม้ที่มีผู้มอบให้ในเทศกาลต่าง ๆ ไว้ประมาณ 10 กระถางไว้อีกมุมหนึ่ง ผมรดน้ำต้นไม้เหล่านี้เป็นประจำทุกวัน มีการบำรุงปุ๋ยนาน ๆ ครั้ง แต่ไม่มีการฉีดยาฆ่าแมลงเลย สัปดาห์ที่แล้วกล้วยไม้พันธุ์แคทลียากระถางหนึ่งออกดอกเป็นครั้งแรก คงจะเป็นเพราะอากาศหนาว กระถางเดียวจึงมีดอกถึง 10 ดอก ดอกสีแดงสวยงามมาก ผมนำกระถางนี้ออกมาแขวนไว้ด้านนอกสุดของเรือนกล้วยไม้ เพื่อให้ได้มีโอกาสชื่นชมอย่างใกล้ชิด ในยามที่ต้องรดน้ำต้นไม้ทุกวัน มีความรู้สึกเป็นสุขใจที่ได้เห็นดอกไม้ ตอบแทนความเหน็ดเหนื่อยของเราที่ต้องรดน้ำมาเป็นเวลาหลายปี
สังเกตเห็นว่าพื้นซีเมนต์บางส่วนเริ่มทรุดเพราะก่อสร้างมาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว ทำให้น้ำจากการรดต้นไม้ไหลมาท่วมขังอยู่เป็นประจำ บางวันก็กวาดน้ำให้แห้งบางวันมีเวลาน้อยก็ไม่ได้ทำ นานวันเข้าทำให้เกิดตระไคร่น้ำจนสังเกตเห็นได้ วันหยุดที่ผ่านมามีเวลาจึงได้ใช้ไม้ถูพื้นทำความสะอาดตระไคร่น้ำ และล้างพื้นหลังบ้าน เก็บกวาดใบไม้กิ่งไม้จนสะอาด แต่น้ำก็ยังไหลไปท่วมขังบริเวณเดิมอยู่ดี แต่ครั้งนี้ดูใสสะอาด เพราะไม่มีตระไคร่น้ำแล้ว กลับเข้าไปพักผ่อนในบ้านได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงร้องเซ็งแซ่อยู่หลังบ้าน
เสียงนกกระจอกนั่นเอง มากันเป็นฝูงประมาณ 10 ตัวเห็นจะได้ ทุกตัวต่างลงไปเล่นน้ำที่ขังอยู่ในลานซีเมนต์หลังบ้าน อย่างมีความสุข ต่างก็กินน้ำและทำความสะอาดร่างกายไปด้วย พลางสะบัดตัวไปมาจนขนพองทุกตัว อีกสักพักก็มีนกเขา 2-3 ตัวลงมากินน้ำและเล่นน้ำด้วย และแสดงอาการที่มีความสุขเช่นเดียวกัน ผมแอบดูอยู่ที่หน้าต่างภายในบ้าน เห็นภาพนี้แล้วช่างมีความสุขใจจริง ๆ และสัญญากับตัวเองว่าจะทำแอ่งน้ำที่หลังบ้านให้สะอาดไว้เสมอ เพื่อต้อนรับนกทุกตัวที่จะไปเยือนในโอกาสต่อไป (คลิกเพื่อดูภาพประกอบ) เชื่อหรือยังครับว่าความสุขมีอยู่รอบตัวเราจริง ๆ

14 พฤศจิกายน 2550